Traktat WHO – bez globalnego przymusu?
Po ponad trzech latach intensywnych negocjacji, Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła zakończenie prac nad projektem tzw. traktatu antypandemicznego. Głosowanie nad jego przyjęciem zaplanowano na 19–27 maja w Genewie. Organizacja Ordo Iuris, która od samego początku alarmowała o zagrożeniach dla suwerenności państw, twierdzi, że presja opinii publicznej przyniosła efekty – najgroźniejsze zapisy miały zostać usunięte.
Co się zmieniło?
Według informacji opublikowanych przez WHO, finalny projekt nie zawiera przepisów, które dawałyby tej organizacji prawo do narzucania państwom środków takich jak lockdowny, obowiązkowe szczepienia czy zakazy przemieszczania się. WHO miała również zadeklarować, że traktat nie może być interpretowany jako źródło uprawnień do ingerencji w krajowe polityki zdrowotne.
Dla Ordo Iuris to dowód na skuteczność obywatelskiego oporu:
„Gdy po raz pierwszy informowaliśmy o rozpoczęciu negocjacji, temat był w mediach całkowicie przemilczany. Dziś wiemy, że konsekwentna presja przyniosła konkretne efekty” – podkreślają przedstawiciele instytutu.
Traktat to nie koniec. WHO nadal pod lupą
Eksperci Ordo Iuris zaznaczają, że oficjalny tekst traktatu nie został jeszcze opublikowany, dlatego nie wykluczają dalszych działań – również sprzeciwu, jeśli dokument okaże się sprzeczny z deklaracjami WHO. Planowana jest konferencja prasowa podczas sesji Światowego Zgromadzenia Zdrowia, a także publikacja anglojęzycznego artykułu we współpracy z międzynarodowymi partnerami.
Krytyka WHO: ideologia, aborcja i edukacja seksualna
Instytut przypomina również, że jego zastrzeżenia wobec WHO wykraczają poza temat traktatu pandemicznego. W najnowszym raporcie organizacja opisuje:
- postulaty WHO dotyczące pełnej dekryminalizacji aborcji,
- standardy edukacji seksualnej zawierające treści o masturbacji i tożsamości płciowej dla dzieci,
- struktury organizacyjne WHO i kontrowersje wokół jej finansowania, m.in. przez Fundację Billa i Melindy Gatesów, Chiny i GAVI Alliance.
Zdaniem Ordo Iuris, WHO „promuje rozwiązania sprzeczne z konstytucyjnym porządkiem wielu państw” i działa w sposób niedemokratyczny, często nieprzejrzysty i zagrażający wolności słowa. Przykładem ma być zmiana Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych, które – według Ordo Iuris – mogą umożliwić cenzurowanie treści określanych jako „dezinformacja”.
Czy Polska powinna opuścić WHO?
W obliczu wspomnianych zagrożeń, Ordo Iuris sugeruje rozpoczęcie poważnej debaty na temat członkostwa Polski w WHO. Taki krok podjęły już Stany Zjednoczone za czasów prezydentury Donalda Trumpa oraz Argentyna pod rządami Javiera Mileia. W Polsce politycy Konfederacji złożyli projekt ustawy o wystąpieniu z WHO.
Planowana na lipiec 2026 r. 80. rocznica podpisania Konstytucji WHO miałaby być – zdaniem autorów raportu – symboliczną okazją do zainicjowania procesu oceny działalności tej organizacji i rozważenia jej opuszczenia.
Suwerenność ponad wszystko?
Ordo Iuris apeluje o dalsze wsparcie finansowe i społeczne dla działań monitorujących prace WHO i innych organizacji międzynarodowych. Podkreślają, że choć traktat pandemiczny może być okrojony, to walka o prawo Polaków do decydowania o własnej polityce zdrowotnej jeszcze się nie zakończyła:
„Wszelkie kluczowe decyzje dotyczące zdrowia muszą być podejmowane w Polsce, w granicach naszej Konstytucji – a nie za zamkniętymi drzwiami w Genewie.”
